Παρασκευή 11 Ιουνίου 2010

ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ!

Πάλι θα γκρινιάξω με τα τρέχοντα δρώμενα και με όλα αυτά που κάνουν οι πολιτικοί μας...Το σχόλιο είναι πολιτικό - δυστυχώς και πάλι αρνητικό (αν και έχω την αίσθηση πως στο προσεχές μέλλον όλα τα σχετικά σχόλια τέτοια θα είναι).

Έτσι λοιπόν, σε 2 συγκεκριμένες περιπτώσεις είδαμε πως στελέχη του ΠΑΣΟΚ (και δεν έχει να κάνει κάτι με το συγκεκριμένο κόμα, δεν βλέπω κοματικά το όλο θέμα, αλλά έτυχε τώρα αυτά τα άτομα να είναι στην επικαιρότητα), έφυγαν οικειοθελώς από το ΠΑΣΟΚ αναφέροντας πως αποχωρούν:

"για να μην κάνουν κακό στο ΠΑΣΟΚ"....

τουλάχιστον αυτή ή κάπως παρόμοια ήταν η δήλωσή τους...

Αυτό που θέλω εγώ να τους απαντήσω (όχι κατ ανάγκη στα 2 αυτά άτόμα, αλλά σε ΟΛΟ το συννάφι τους) είναι πως - ΟΧΙ "ΚΥΡΙΟΙ" & "ΚΥΡΙΕΣ", ΔΕΝ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΚΟ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ (και ΝΔ κατ επέκταση), ΚΑΚΟ ΚΑΝΕΤΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ...

Κάνετε κακό με τις προκλήσεις σας (σε οικονομικό επίπεδο), με τη ζωή σας, με τις πράξεις σας.

Μας εκνευρίζετε με τις αστείες δικαιολογίες σας -του στυλ "δεν γνώριζα τα οικονομικά του συζύγου μου", λες και ένα αντρόγυνο δεν συζητά μεταξύ του τα οικονομικά θέματα του σπιτιού του...

Εκτός βέβαια και αν δεν τους απασχολούν τέτοια "ευτελή", εφόσον και εξουσία είναι, και πλούσιοι υπερ του δέοντος, οπότε τι να ασχολούμαστε, γιατί ποιός θα -τολμήσει- να μας πειράξει;

Μας εκνευρίζετε που ξεστομίζετε ατάκες που όχι μόνο δεν γίνονται πιστευτές, αλλά έχετε το θράσος να μας αντιμετωπίζετε ωσάν αφελείς ιθαγενείς που θα πιστέψουν ό,τι και να τους σερβίρει η εκάστοτε κυβερνητική προπαγάνδα...Μας εκνευρίζετε με τις ατάκες που κανένας σοβαρός άνθρωπος που σέβεται τον ευατό του δε θα τόλμαγε να ξεστομίσει, αλλά παρόλα αυτά τις ξεστομίζετε...Οχι γιατί είστε αφελείς (ίσα ίσα άλλωστε), αλλά γιατί θεωρείτε εμάς τέτοιους.

Επίσης, μας καταρρακώνετε και με τις πράξεις σας σβήνετε και εξαφανίζετε την όποια αίσθηση δικαίου, ισονομίας, αλλά και ΦΙΛΟΤΙΜΟΥ μας έχει απομείνει, χωρίς να γίνει μια προσφυγή στη δικαιοσύνη, χωρίς να έχει γίνει μια καταδίκη, χωρίς έστω να ακουστεί ένα mea culpa, ένα συγνώμη!

Για όλα αυτα λοιπόν "κύριοι" και "κυρίες"...
ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ ΚΥΡΙΟΙ ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ!

Αλλά τι να ξέρω εγώ;
Εγώ έχω απλά - Black-mid-Night.

Τρίτη 1 Ιουνίου 2010

ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΑΠΟ ΔΑΥΙΔ (ΝΟΜΙΖΕΙ ΠΩΣ) ΕΓΙΝΕ ΓΟΛΙΑΘ

- Επίθεση σε διεθνή χωρικά ύδατα από ένστολες ένοπλες δυνάμεις, προσχηματικά ή όχι, με "γνώμονα" την "ασφάλεια" μιας χώρας.

- Αλαζονική επίδειξη δύναμης, με κύριο σκοπό όχι να αποτρέψει μια τρομοκρατική εισβολή αλλά να επιβάλει τον νόμο του τσαμπουκά και του κυρίαρχου στην περιοχή.

Κάποιες σκέψεις που έρχονται πρώτες στο μυαλό κάποιου. Για να δούμε όμως:

Το κράτος του Ισραήλ δικαιολογεί και οι υπόλοιποι φαίνεται πως μειδιούν.
Ωστόσο, όταν κάποιος νομίζει πως έχει το δίκιο με το μέρος του οφείλει να αντιδράσει για να προστατέψει τα όποια κεκτημένα του. So far so good, σωστά; Σωστά. Κάθε οντότητα (άνθρωπος, κράτος, εταιρεία, κλπ), έχει τα συμφέροντά του, και πιθανόν κάποιοι άλλοι ίσως να τα επιβουλευτούν. Δε θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει μια αντίδραση σε αυτή την περίπτωση; Έχει κανείς αντίρρηση σε αυτό; Προφανώς και όχι.

ΑΛΛΑ:

Όταν όμως αυτός ο κάποιος παρανομεί, χάνει αυτόματα το όποιο "δίκιο" του. Γιατί άλλο πράγμα η αντίδραση, και άλλο η παρανομία. Άλλο πράγμα να φωνάξεις πχ την αστυνομία αν ο γείτονας σου επιμένει καθημερινά να κάνει πάρτι μέχρι τα ξημερώματα, και άλλο να πας να τον πλακώσεις στο ξύλο.

Στη δεύτερη περίπτωση το όποιο δίκιο το είχες το έχασες.

Κατά πως φαίνεται όμως από πλευράς πολιτικής βούλησης, η ηγεσία του Ισραήλ ήθελε να γίνει αυτό που έγινε. Επιδίωξε την παρανομία (φαντάζομαι πως οι ιθύνοντες της επίθεσης θα γνώριζαν περί διεθνούς ναυτικού δικαίου), με απώτερο σκοπό ΚΑΙ την αποτροπή παρόμοιων ενεργειών, αλλά και γνωρίζοντας πως επί της ουσίας το ίδιο το Ισραήλ δεν πρόκειται να υποστεί κάποιες κυρώσεις, ή έστω κάποιες ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ, θα συνεχίσει να βαδίζει στον δρόμο που εδώ και χρόνια έχει χαράξει: Κάνω ό,τι γουστάρω χωρίς να φοβάμαι κάτι - εφόσον κανείς δε με τιμωρεί...

(δυστυχώς το ίδιο εδώ και τρεις δεκαετίες το βιώνουμε στην Ελληνική πολιτική ζωή, δε νομίζετε;).

Γιατί η τακτική που χρησιμοποιήθηκε ήταν -πέρα από βίαιη και εντυπωσιακή- τελείως λάθος.
Μια καθ όλα νόμιμη νηοψία στα χωρικά ύδατα με 3-4 πλοία του πολεμικού ναυτικού και τελείωνε η υπόθεση. Οι όποιοι "τρομοκράτες" και η εφοδιοπομπή με όπλα, πολεμοφόδια, και όλα αυτά της "τρομοκρατίας" θα δεσμευόταν, θα γινόταν συλλήψεις, και όλοι θα ήμασταν καλά.

Οι πειρατικές τακτικές, θύματα, βία (ναι, σωστά, κατόπιν αυτοάμυνας), τι ακριβώς είναι;

Βέβαια, μην ξεχνιόμαστε, τα pre-emptive strikes από αλλού ξεκίνησαν (λέγε με Uncle Sam), και όλος ο (πολιτικός) κόσμος τότε το έκανε "γαργάρα" ή ακόμα και τα υποστήριξε (είμαι το τσιράκι ο Άγγλος και είμαι καλά). Οπότε γιατί όχι και μια ακόμα παράνομη επίθεση; Σε τελική ανάλυση τι θα πάθει το Ισραήλ;

Αν και είμαι σίγουρος πως το διάβημα που θα κάνει η Ελλάδα και η Τουρκία στην Ισραηλινή κυβέρνηση, και ΕΙΔΙΚΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΤΑΙΩΘΗΚΑΝ οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις είναι κάτι που ειλικρινά θα τρίξει τα θεμέλια του κράτους του Ισραήλ.

Χτες τελικά κέρδισε ο Γολιάθ.

Αλλά τι να ξέρω εγώ;
Εγώ έχω Black-mid-nighT...

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

Εγώ δεν είμαι άραγε "λάτρης των σπορ αυτοκινήτων";

Για να ασχοληθούμε και λίγο σε επίπεδο σημειολογικο αναφορικά με την κοινωνία, κάνω τη συγκεκριμένη ανάρτηση.

Ξεφεύγει βέβαια αυτή η ανάρτηση από τις άμεσες αναφορές για τα όλα όσα συμβαίνουν στην άμοιρη την Ελλαδίτσα μας αυτόν τον καιρό, και σε όλη αυτή την κρίση που συμβαίνει, αλλά με τον τρόπο της έχει μια έμμεση σχέση, εφόσον έχει να κάνει με την οικονομική ευμάρεια σε γενικότερο επίπεδο...

Η αφορμή λοιπόν δόθηκε παρακολουθόντας - πριν αρκετό καιρό είναι αλήθεια - στην τελεόραση (νομίζω σε δελτίο ειδήσεων) ένα μίνι αφιέρωμα για τον γιο του Αριστοτέλη Ωνάση.

Δεν ξέρω αν μου βγήκαν στην επιφάνεια τα μικροαστικά μου κόμπλεξ, ή ίσως η ζήλια και ο φθόνος για αυτά που εμείς οι "απλοί" άνθρωποι δεν πρόκειται να αποκτήσουμε - πιθανότατα - ποτέ, αλλά σίγουρα εκνευρίστικα με το σχόλιο της κακόμοιρης (ο Θεός να την κάνει) δημοσιογράφου...

Τι ήταν αυτό ακριβώς που με διαόλισε; Η φράση "...ήταν λάτρης των γρήγορων και σπορ αυτοκινήτων..." ή κάποια μικρή παραλλαγή της.

Μια φράση που τα media και το life style χρησιμοποιούν κατά κόρο σε πολλές παραλλαγές τους, όπως "...είναι/ήταν λάτρης του ωραίου φίλου...", "...είναι/ήταν λάτρης του καλού φαγητού, των εξωτικών ταξιδιών, κλπ..."

Και τις χρησιμοποιούν με τέτοιον τρόπο ώστε δηλωσουν μια "ιδιότητα" που αναφέρεται σχεδόν πάντα σε πλούσιους & διάσημους. Και αυτό ακριβώς είναι που με ενοχλεί.

Γιατί λοιπόν κυρά μου καρμοίρω που θες να μας πουλήσεις το όποιο - δήθεν life style - χρησιμοποιείς τέτοιες εκφράσεις;

Γιατί φαντάζομαι επειδή όλοι αυτοί οι "σπουδαίοι" (εντός και εκτός εισαγωγικών) έχουν ΤΑ ΜΕΣΑ να πηγαίνουν εξωτικά ταξίδια πολλάκις, να αγοράζουν τα ρούχα, τα κοσμήματα, τα αυτοκίνητα που θέλουν, άρα νομοτελειακά είναι λάτρεις των παραπάνω...

Ενώ εμείς που δεν έχουμε τα οικονομικά - ή όποια άλλα μέσα - να πραγματοποιήσουμε τα παραπάνω, νομοτελειακά, ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ να έχουμε μοτοποδήλατο, να αγοράζουμε κινέζικα ρούχα, να τρώμε λακέρδα και να πηγαίνουμε διακοπές σε κάμπινγκ στο Κακοσάλεσι, ε;

Τι να πει κανείς για τη προσπάθεια μερικών να περάσουν στον κόσμο άμεσα και έμμεσα μια νοοτροπία απαράδεκτη; Μια νοοτροπία που συνοψίζεται στο ...κάτσε καλά εσύ μικρέ και πτωχέ, εσύ δεν μπορεί να είσαι "λάτρης σπορ αυτοκινήτων"...

Αλλά τι να ξέρω εγώ;
Εγώ απλά έχω...BlackmidnighT